In juni 2018 verscheen het rapport Kwetsbaar en Eenzaam van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Het volledige rapport is hier te downloaden.
Voorwoord
‘Eenzaamheid is bij uitstek iets om met anderen te delen’, schreef ooit iemand. Dat is zeer raak getroffen, want eenzaamheid is verborgen in onze samenleving en bovendien nog vaak een taboe. Hoe goed bedoeld het ook lijkt, het heeft bijvoorbeeld weinig zin om een ‘gezellige avond voor eenzamen’ te organiseren. De kans is groot dat er niemand komt opdagen. Mensen noemen zichzelf zelden eenzaam, hooguit voelen ze zich af en toe een beetje alleen. Eenzaamheid is iets anders dan alleen zijn. Eenzaamheid is een vervelend gevoel terwijl alleen zijn af en toe heel prettig kan zijn.
Eenzaamheid wordt door velen als een groot probleem beschouwd dat veel aandacht krijgt van media en maatschappelijke partijen. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is een landelijk actieprogramma gestart tegen eenzaamheid met als doel de toename van het aantal eenzame personen in Nederland te doorbreken. Om dat te bereiken zijn naast trendcijfers ook inzichten nodig in ontwikkelingen, verschillen tussen groepen en hun risicokenmerken. Deze verdiepende studie belicht de achtergronden van eenzaamheid bij verschillende kwetsbare groepen.
Het leed van eenzaamheid is persoonlijk, maar de remedie ligt vaak in de samenleving.
De tegenhanger van eenzaamheid is samenzijn. Maar is eenzaamheid altijd een probleem? Mensen willen doorgaans een gelukkig leven leiden en tijdelijke gevoelens van eenzaam- heid horen daar soms bij. Het gaat niet alleen om meer contacten, maar om betekenisvolle contacten. Eenzaamheid wordt niet altijd opgelost met meer ontmoetingen. Het gaat vooral om het ervaren van een zinvol bestaan in een samenleving waar je je thuis voelt. Deze studie geeft daar inzicht in.